سؤال:در خصوص آیه: «وَ مَنْ يَکْفُرْ بِالْإيمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرينَ» آیا کفر به خدا کارهای نیک مثل دستگیری از مردم و یا کارهائی که آثار نیکی در جامعه دارد را، از بین می برد و یا باطل می شود، یا اینکه حبط معنای دیگری دارد؟!

پاسخ:در پاسخ به این پرسش به چند نکته بطور اجمالی اشاره ای می کنیم:

۱-انسان اگر در عالم دنیا به اندازه ذره ای کار خوب یا کار بد انجام دهد، آن عمل در عالم آخرت آشکار خواهد شد و انسان نسبت به آن عمل پاداش یا مجازات خواهد داشت. بطوریکه خداوند فرمود:

«فَمَنْ يعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيرًا يرَهُ–  وَمَنْ يعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يرَهُ» (الزلزلة/ ۷-۸) یعنی هر کس به اندازه ذره ای کار نیک انجام دهد، آن را خواهد دید. و هر کس به اندازه ذره ای کار بد انجام دهد، آن را خواهد دید. مراد این است که اعمال انسان که در دنیا از او صادر شده، در آخرت تجسّم و ظهور پیدا خواهد کرد، و انسان اعمال خود را خواهد دید.

امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرمود:

«اعْمَالُ الْعِبَادِ فِی عَاجِلِهِمْ، نُصْبُ أَعْیُنِهِمْ فِی آجَالِهِمْ»(1) یعنی اعمال بنده ها در دنیا، در آخرت در مقابل دیدگان آن ها قرار خواهد گرفت.

البته اعمال بنده ها آثار خاصی